இழப்புகள்
உயிரோ
உறவோ
இழப்புகளின்
வலி
சதையயை தாண்டிய
உணர்வு.
கண்கள்
வானம் பார்க்கவில்லை ,
கால்களின்
தடம் பூமி
ஏற்க்கவில்லை.
ஏனோ
ஒரு குரல்,
தாயின்றி தவிக்கும்
நான்கு உயிர்கள்,
நான் அறிந்ததோ
இரண்டின் முகமே.
தாயின்றி
தாய் பாலுக்கு எங்கே
போவது,
கடும் குளிர்,
பசி
செயற்கை,
சேய்
ஏற்றுக் கொள்ளுமோ ?
என் கைகள்
சுகம் தரும்
வெப்பம் சலனமோ ?
நக கூர்மை
கூச்சம் தானே,
அதன் அணைப்பு ஒரு
புது உணர்வு தான்.
மெல்லிய
சத்தம்
மெய்பொருள்
அறிந்திடாது.
சில உறவுகள்
சிறுது நேரத்தில்
மனதோடு பிணைந்து விடும்,
ஒரு உயிர்
உறவாக மாறாத ?
பிறப்பிற்கு
அறிகுறியும் இல்லை
இறப்பிற்கு
காலம் போதவில்லை.
பிறந்து இறந்த
நான்கு பூனைகள்.
உணர்வோடு கலந்த
உயிர்களின்
இழப்புகள்
என்றும்
மனதில் பாரமே
இடுகைகள்
நன்று